Chyba wszyscy absolwenci Wydziału Elektrycznego Politechniki Śląskiej z sentymentem wspominają zajęcia w auli nr 102 lub 103 na „Starym Elektrycznym”, a całe zachowujące do dziś szczególną atmosferę wnętrze budynku przy ul. Akademickiej 10 pamięta każdy, kto tu w gabinetach profesorów zdawał „Maszyny” czy „Elektrotechnikę teoretyczną”. Jestem ciekaw jednak, ilu jest takich, którzy przemierzając korytarze budynku, powtarzając materiał z nosem w notatkach z „laborki z maszyn”, zwracali uwagę na niezwykłą scenografię tego miejsca. Już przed wejściem do gmachu na frontowej ścianie zaskakują niecodzienne reliefy, rzeźby młodzieńców. W pasie pomiędzy oknami przy głównym wejściu i na elewacji od strony ul. Bolesława Krzywoustego widnieją symbole czterech zdolności, takich jak: wytrwałość, pracowitość, odnowa i szczęście, przedstawione w postaciach kolejno ślimaka, pszczoły, pająka i żaby. Te rzeźbiarskie detale wykonane w terakocie zaprojektował wrocławski rzeźbiarz Johannes Kiunka mł. (1896-1977). Wyróżniające się z daleka na bocznej elewacji smukłe okna dawnej auli nie są już dzisiaj, jak przed laty, zdobione witrażami. 

Więcej w numerze 5/2025 ŚWE