Klemens Ścierski urodził się 8 listopada 1939 r. w Lędzinach, bardzo starej miejscowości leżącej w południowej Polsce, w środkowo-wschodniej części województwa śląskiego, a wymienianej już w 1260 roku w dokumencie wydanym przez Władysława Opolskiego. Studiował na Wydziale Mechaniczno-Energetycznym Politechniki Śląskiej i uzyskał w 1963 r. tytuł magistra inżyniera o specjalności energetyka jądrowa. Przez rok pracował na Politechnice Śląskiej jako asystent. Kształcił się następnie na kursach menedżerskich i z zakresu zarządzania. Odbył również amerykańsko-polskie studia podyplomowe organizowane na Politechnice Śląskiej w Katowicach z zakresu przyjaznej dla środowiska restrukturyzacji przemysłu ciężkiego.
W 1964 roku rozpoczął pracę w energetyce zawodowej, z którą to dziedziną gospodarki związał się na całe życie. Rozpoczął jako kierownik bloku energetycznego i dyżurny inżynier ruchu zbudowanej w latach 1962-1963 Elektrowni Halemba z czterema turbozespołami po 50 MW. Po siedmiu latach został kierownikiem Działu Remontów w Elektrowni Siersza (765 MW). Od roku 1978 był związany przez prawie 30 lat z Elektrownią Łaziska z dwuletnią przerwą, kiedy to piastował stanowisko ministra przemysłu i handlu. Do 1983 r. pełnił funkcję dyrektora technicznego elektrowni, a następnie, do 1995 r., dyrektora naczelnego. W 1997 r. mgr inż. Klemens Ścierski powrócił do pracy w Elektrowni Łaziska S.A., gdzie pełnił funkcję wiceprezesa Zarządu i dyrektora, od 2001 dyrektora Elektrowni Łaziska wchodzącej w skład Południowego Koncernu Energetycznego S.A. Niewątpliwą Jego zasługą była prowadzona przez wiele lat modernizacja tej elektrowni i doprowadzenie do uruchomienia i wieloletniej pracy dwóch bloków po 125 MW i czterech bloków po 200 MW każdy wraz z nowoczesnymi instalacjami służącymi ochronie środowiska.
Na podziw zasługuje bardzo aktywny udział inżyniera ­Klemensa Ścierskiego w ruchu racjonalizatorskim i wynalazczym. Był autorem kilkuset projektów wynalazczych (dokładnie 352) oraz posiadaczem 46 patentów chronionych w ośmiu krajach świata; wieloletnim wiceprezesem Stowarzyszenia Wynalazców i Racjonalizatorów Polskich. Jego wynalazki cieszyły się uznaniem także za granicą, uzyskując 22 złote, srebrne i brązowe medale na Światowej Wystawie Wynalazków w Genewie i Brukseli, a sam ich autor został nagrodzony Belgijskim Krzyżem Komandorskim za Zasługi dla Wynalazczości (Bruksela 1998 r.), Złotym Medalem WIPO Światowej Organizacji Własności Intelektualnej (Genewa 2001 r.), a także Medalem im. A.S. Popowa Międzynarodowej Akademii Odkryć Naukowych i Wynalazków (Moskwa 2001 r.).
Klemens Ścierski odnosił również sukcesy w działalności politycznej. W latach 1993-1997 pełnił mandat poselski z ramienia Polskiego Stronnictwa Ludowego, w Sejmie należał do Komisji Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa, Komisji Systemu Gospodarczego i Przemysłu oraz Komisji Integracji Europejskiej. Ponownie znalazł się w parlamencie w grudniu 2004, kiedy to objął mandat senatorski po wyborach uzupełniających w okręgu rybnickim, rozpisanych po śmierci śląskiego senatora Adama Graczyńskiego. Mandat zdobył z ramienia Unii Wolności, pod koniec kadencji należał do Koła Senackiego demokraci.pl.
Od marca 1995 do grudnia 1996 pełnił funkcję ministra przemysłu i handlu w rządach Józefa Oleksego i Włodzimierza Cimoszewicza. Pod Jego kierownictwem odbyło się połączenie polskiego systemu energetycznego z europejskim systemem UCPTE. Był współtwórcą „Polityki energetycznej Polski do roku 2020” i ustawy „Prawo energetyczne” oraz twórcą Specjalnych Stref Ekonomicznych. Za Jego czasów oddano do eksploatacji linię 400 kV do Słowacji, podmorską linię kablową do Szwecji oraz uruchomiono nowe inwestycje w przemyśle motoryzacyjnym. Był także inicjatorem i współtwórcą tworzenia w kraju czterech koncernów energetycznych.
Warto podkreślić, że Klemens Ścierski był jedynym energetykiem, który piastował godność ministra nadzorującego branżę energetyczną. Niewątpliwie o Jego wyjątkowej i godnej uznania osobowości, a także dużej wiedzy technicznej i ogólnej świadczyć może to, że z powodzeniem był dyrektorem wielkiej elektrowni, następnie ministrem kierującym wielobranżowym resortem w okresie transformacji ustrojowej, a później, ponownie od 1997 roku zajął stanowisko dyrektora w swojej macierzystej elektrowni.
W 2007 r. przeszedł na emeryturę.
Wspominając drogę życiową Klemensa Ścierskiego nie można pominąć Jego działalności społecznej w Stowarzyszeniu Elektryków Polskich. Wstąpił do niego w 1960 roku, jeszcze podczas studiów na Politechnice. Był wieloletnim opiekunem Koła SEP przy Elektrowni Łaziska, które to Koło zajmowało czołowe miejsca w corocznych oddziałowych i krajowych konkursach na koło najaktywniejsze. Był także aktywnym działaczem Oddziału Zagłębia Węglowego SEP pełniąc funkcje w Oddziałowym Kolegium Sekcji Energetycznej, a także Zarządzie OZW SEP.
W roku 2000 został Klemens Ścierski przewodniczącym Rady Naukowej ogólnopolskiego czasopisma SEP Energetyka wychodzącego w Katowicach. Przez 17 lat przewodniczył tejże Radzie Naukowej. Kierował zarówno pracami Rady, skupiającej przedstawicieli prawie dziesięciu polskich i zagranicznych politechnik oraz głównych polskich instytucji naukowo-technicznych, a także służył radą i pomocą redakcji tegoż czasopisma. Reprezentował przy tym stanowisko, że Energetyka, powinna mieć charakter czasopisma łączącego osiągnięcia nauki polskiej z energetyczną praktyką dnia codziennego i przekazującego doświadczenia uzyskiwane w elektrowniach, zakładach energetycznych i jednostkach zaplecza naukowo-technicznego energetyki. Sam był także autorem kilkudziesięciu artykułów na tematy energetyki zamieszczanych w prasie fachowej.
Wspomnieć można także, że zapytany kiedyś przez dziennikarza o swoje hobby odpowiedział, nieco zaskakująco: sadownictwo i turystyka rowerowa.
Za swą działalność zawodową i społeczną Klemens Ścierski został odznaczony m.in.:
- Krzyżami Kawalerskim, Oficerskim i Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski;
- Grand officier ordre national du Mérite (Order Narodowy Zasługi) nadany przez Prezydenta Republiki Francuskiej Jacquesa Chiraca (1996 r.).
Został wyróżniony także:
- tytułami – Zasłużony dla: Energetyki, Górnictwa, Kultury, Oświaty, Zdrowia, Pożarnictwa,
- tytułami – Zasłużony dla województwa śląskiego oraz dla wielu Firm, Miast, Uczelni,
- Medalami im. Stanisława Ochęduszki i im. Tadeusza Sendzimira,
- Złotą i Szafirową Odznaką Honorową SEP,
- Medalami SEP im. prof. Mieczysława Pożaryskiego,
    im. prof. Alfonsa Hoffmana i im. prof. Stanisława Fryzego,
- Medalem Komisji Edukacji Narodowej,
- Platynowym Laurem Umiejętności i Kompetencji,
- Oscarem Serca Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii,
    „Clemens Pro Publico Bono”,
- tytułami: „Złoty Inżynier 2000”, „Businessman Roku 2002”,  „Najsławniejsza Postać Historycznej Ziemi Pszczyńskiej” oraz „Znakomity Przywódca”.

Klemens Ścierski zmarł 1 listopada 2018 roku, nieomal w 79. rocznicę urodzin. Pochowany został w Lędzinach. Osierocił żonę Renatę, córkę Barbarę, syna Wojciecha, dwie wnuczki, trzech wnuków i jednego prawnuka.